Posts tagged "sport"

Zatrudnienie zawodnika poniżej 16. roku życia przez klub sportowy

11 stycznia, 2023 Autor kontrakty, sport 0 thoughts on “Zatrudnienie zawodnika poniżej 16. roku życia przez klub sportowy”

Wiele klubów sportowych, widząc potencjał w zawodniku, w różnych sportach zespołowych, zawiera umowy cywilnoprawne – kontrakty sportowe, z zawodnikami poniżej 16. roku życia. Na ich podstawie wypłacane jest młodemu zawodnikowi wynagrodzenie. To pozwala wynagrodzić i zachęcić młodego sportowca do gry w klubie, ale dodatkowo – w przypadku szczególnie utalentowanych zawodników – powala również na związanie go z klubem na kolejne kilka lat i chroni w ten sposób klub przed jego odejściem. Ze względu na brak doświadczenia tak młodej osoby na rynku pracy, jej uwarunkowania psychofizyczne oraz konieczność realizacji obowiązku szkolnego, ustawodawca objął pracowników poniżej 16. roku życia szczególną ochroną. Jest ona realizowana na podstawie art. 304(5)Kodeksu Pracy (dalej k.p.). Przepis ten z jednej strony pomaga kształtować ochronę dziecka na rynku pracy, ale z drugiej strony tworzy dla pracodawców wiele wymogów, których realizacja zabezpieczona jest surowymi sankcjami, o czym kluby sportowe bardzo często nie mają wiedzą. Jeżeli w danym klubie szkoli się i bierze udział w rozgrywkach sportowych kilkudziesięcioro lub nawet kilkaset dzieci, to fakt zawarcia z kilkorgiem z nich kontraktów oraz wypłacania im na tej podstawie wynagrodzenia może nie wiązać się, w świadomości klubowych działaczy, z obowiązkami innymi niż konieczność reprezentowania ich przy zawarciu kontraktu przez rodziców (przedstawicieli ustawowych) lub ewentualnie konieczność uzyskania zgody na zawarcia kontraktu ze strony sądu opiekuńczego (co jest  – jako wymóg stawiany klubom sportowym – praktykowane przez niektóre polskie związki sportowe).

 

Zgodnie z art. 65 ust. 3 Konstytucji, zakazane jest stałe zatrudnienia dzieci do lat 16, natomiast art. 304(5) k.p. stanowi wyjątek od tego zakazu. Na mocy tego przepisu osoby poniżej 16 lat mogą wykonywać pracę lub inne zajęcia zarobkowe wyłącznie na rzecz podmiotu prowadzącego działalność kulturalną, sportową lub reklamową za zgodą inspektora pracy. Przyjmuje się, że wykonywanie pracy przez młodocianego czy dziecko, na podstawie tego artykułu, następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej (w szczególności umowy typu zlecenie). Tym samym problem ten w szczególności dotyczy sportu, gdyż kontrakty sportowe w ogromniej większości są umowami cywilnoprawnymi (umowa o świadczenie usług). Jeżeli klub sportowy podpisuje umowę świadczenia usług (kontrakt sportowy) z zawodnikiem U16, który ma na jej podstawie realizować określone obowiązki i otrzymywać w zamian wynagrodzenie, to do takiej relacji zastosowanie ma art. 304(5)  k.p.

 

Podstawowy obowiązek pracodawcy przy zatrudnianiu osób poniżej 16. roku życia to konieczność uzyskania zezwolenia właściwego inspektora pracy. Kwestie właściwości inspektora pracy reguluje zarządzenie nr 16 Marszałka Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej z 3.12.2007 r. w sprawie ustalenia siedzib i zakresu właściwości terytorialnej okręgowych inspektorów pracy.

 

O wydanie ww. zezwolenia występuje podmiot prowadzący działalność kulturalną, artystyczną, sportową lub reklamową. W przypadku sportu profesjonalnego podmiotem tym będzie zatem klub sportowy. Zgodnie z art.  304(5) klub sportowy jest zobowiązany dołączyć do wniosku:

  • pisemną zgodę przedstawiciela ustawowego lub opiekuna dziecka na wykonywanie przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych;
  • opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej dotyczącą braku przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych;
  • orzeczenie lekarza stwierdzające brak przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych;
  • jeżeli dziecko podlega obowiązkowi szkolnemu – opinię dyrektora szkoły, do której dziecko uczęszcza, dotyczącą możliwości wypełniania przez dziecko tego obowiązku w czasie wykonywania przez nie pracy lub innych zajęć zarobkowych.

 

Pomimo iż w przepisie nie ma wprost wskazanego obowiązku, klub sportowy występując z wnioskiem, powinien wskazać rodzaj pracy, jaką ma wykonywać dziecko, ponieważ jest to istotne przy rzetelnej ocenie inspektora, czy wykonana praca nie będzie powodowała dla dziecka zagrożeń.

 

Zgodnie z art. 304(5) §3 k.p., właściwy inspektor pracy odmawia wydania zezwolenia, jeżeli wykonywanie pracy lub innych zajęć zarobkowych z zakresu działalności kulturalnej,  sportowej lub reklamowej powoduje zagrożenie dla życia, zdrowia i rozwoju psychofizycznego dziecka oraz zagraża wypełnianiu obowiązku szkolnego przez dziecko.

Zezwolenie wydane przez inspektora  powinno zawierać:

  • dane osobowe dziecka i jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna,
  • oznaczenie podmiotu prowadzącego działalność,
  • określenie rodzaju pracy lub innych zajęć zarobkowych, które może wykonywać dziecko,
  • określenie dopuszczalnego okresu wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych,
  • określenie dopuszczalnego dobowego wymiaru czasu pracy lub innych zajęć zarobkowych;
  • inne niezbędne ustalenia, wymagane ze względu na dobro dziecka lub rodzaj, charakter albo warunki wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko.

 

Należy jednak pamiętać, iż niezależnie od rodzaju umowy zawartej z osobą poniżej 16. roku życia, inspektor może cofnąć wydane zezwolenie. Inspektor pracy jest również zobligowany do cofnięcia wydanego zezwolenia zawsze, gdy wniosek taki wniesie do niego przedstawiciel ustawowy  lub opiekun dziecka, oraz z urzędu, gdy stwierdzi, że warunki pracy dziecka nie odpowiadają warunkom określonym w wydanym zwolnieniu. W zakresie nieokreślonym przez inspektora w zezwoleniu umów o pracę zawartych z dziećmi mają zastosowanie przepisy Kodeksu Cywilnego, w szczególności o zleceniu.

 

Co w sytuacji, gdy zawarcie umowy przez klub sportowy nie zostało poprzedzone uzyskaniem zezwolenia od właściwego inspektora? Zgodnie z art. 283 §2 pkt. 9) Kodeksu pracy, karze grzywny od 1000 zł do 30 000 zł podlega ten, kto bez zezwolenia właściwego inspektora pracy dopuszcza do wykonywania pracy lub innych zajęć zarobkowych przez dziecko do ukończenia przez nie 16 roku życia. Jak widać kara za zignorowanie obowiązku uzyskania zezwolenia inspektora pracy może być dotkliwa.

 

Ponadto, pozostaje jeszcze kwestia ważności umowy zawartej z dzieckiem poniżej 16. roku życia bez zezwolenia inspektora pracy lub umowy, co do której inspektor takie zezwolenie cofnął. Na pytanie o ważność takich umów nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Z jednej strony względy społeczne, w szczególności interes dziecka, mogą przemawiać za koniecznością uznania danej umowy za ważną. Jednakże należy też pamiętać, że zgodnie z art. 58 ust. 1 Kodeksu cywilnego czynność prawna (a zatem również umowa) sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna. Norma prawna zawarta w 304(5) §3 Kodeksu pracy ma charakter bezwzględnie obowiązujący i czynność prawna (w tym umowa), która jest z nią sprzeczna mogłaby teoretycznie zostać uznana za nieważną. W przypadku kontraktu zawartego ze szczególnie utalentowanym sportowcem mogłaby to być konsekwencja niezwykle dotkliwa, którą z pewnością lepiej byłoby uniknąć, poprzez uprzednie uzyskanie wszelkich wymaganych przez przepisy Kodeksu pracy zezwoleń.

 

 

Oliwia Cieślak

adw. Jan Łukomski

PRO JUNIOR SYSTEM – CZY KLUBY PIŁKARSKIE NADUŻYWAJĄ PZPN-OWSKIEGO SYSTEMU PROMOWANIA MŁODZIEŻOWCÓW?

Podatek od dochodów z działalności sportowej

14 listopada, 2022 Autor Uncategorized 0 thoughts on “Podatek od dochodów z działalności sportowej”

Skala, ryczałt czy podatek liniowy? To są pytania, które powinien zadać sobie każdy sportowiec osiągający dochody z działalności sportowej. Sportowcy mogą wybrać formę opodatkowania, która będzie dla nich najkorzystniejsza. Jednakże zarówno to, która forma opodatkowania będzie korzystna, jak i możliwa do zastosowania zależy od konkretnego przypadku.

Właściwa stawka

Teoretycznie dochody ze sportu mogą podlegać opodatkowaniu 1) podatkiem dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej (12%/32%), 2) podatkiem liniowym (19%) albo 3) ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Dwie ostatnie formy wiążą się jednak z prowadzeniem działalności gospodarczej, a ta z kolei z obowiązkiem odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz podatkiem VAT. O tych obciążeniach także należy pamiętać przy kalkulacji najbardziej opłacalnej formy opodatkowania. Przed wyborem właściwej formy opodatkowania należy jednak ustalić, które z nich są dla sportowców w ogóle dopuszczalne.

Nagroda czy usługa? Skala, ryczałt czy podatek liniowy?

Dochody sportowców nie mają jednorodnego charakteru. Należy przyjrzeć się wszystkim wpływom i treści zawartych kontraktów z klubami sportowymi. Odrębnej kwalifikacji podlegają uzyskane przez zawodników wynagrodzenia z kontraktów sportowych lub umów sponsorskich, a innej wygrane w turniejach.

Jeżeli sportowiec decyduje się na prowadzenie działalności gospodarczej, wówczas niektóre z przykładowo wymienionych wyżej dochodów mogą stanowić dochód z tej działalności. Pozostanie wówczas podjąć decyzję, czy działalność ta powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem liniowym w stawce 19%, czy tzw. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Ryczałt wiąże się z możliwością wyboru jednej z niższych stawek podatku, ale ceną za jego wybór będzie brak możliwości odliczania poniesionych kosztów uzyskania przychodu. Dlatego przed podjęciem decyzji warto sprawdzić wartość ponoszonych przez podatnika kosztów. Wyższa stawka podatku wynosząca 19% może być wbrew pozorom bardziej opłacalna dla tych sportowców, którzy ponoszą znaczne wydatki związane ze swoją działalnością sportową.

Duże znaczenie może mieć również struktura dochodów sportowca. Niektóre nagrody uzyskiwane w turniejach podlegają preferencyjnemu opodatkowaniu. Będzie ono jednak niedostępne dla osób decydujących się na prowadzenie działalność gospodarczej. Dlatego ważne jest jaką część dochodów zawodnika stanowią nagrody zdobyte za udział w turnieju, a jaką część stanowią inne świadczenia, w tym w szczególności wynagrodzenie otrzymywane bezpośrednio od klubu.

Jakie ubezpieczenie zdrowotne?

Wśród licznych wypowiedzi omawiających podatkowe alternatywy, jakie mają sportowcy, nie zawsze pamięta się o innych obciążeniach. Do takich należy ubezpieczenie zdrowotne. Dla podatników osiągających dochody opodatkowane skalą podatkową składka zdrowotna wynosi 9% osiąganego dochodu i nie podlega odliczeniu od dochodu. Podatnicy opodatkowani liniowo zapłacą 4,9% od uzyskiwanego dochodu i część, wynoszącą 8.700 złotych rocznie, odliczą od dochodu. Ryczałtowcy z kolei ponoszą określoną kwotowo składkę zdrowotną, której wysokość zależy od rocznego przychodu.

Kwestia VAT

Rozważając prowadzenie działalności gospodarczej w sporcie należy rozważyć, poza problematyką podatku dochodowego i ubezpieczenia zdrowotnego, także podatek VAT. W wielu przypadkach będzie istniała możliwość skorzystania ze zwolnienia z tego podatku. Skorzystanie z takiej możliwości może być opłacalne szczególnie wówczas, gdy budżet klubu sportowego, który pragnie nas zatrudnić pochodzi w większości z dotacji otrzymanej od miasta (gminy) i klub ten nie będzie miał możliwości rozliczania podatku VAT. Należy jednak pamiętać, że zwolnienie z podatku VAT nie zawsze będzie dopuszczalne. Nie zawsze też zwolnienie z VAT musi być opłacalne – podatnik ponoszący w związku ze swoją działalnością większe wydatki, może być bardziej zainteresowany rejestracją jako czynny podatnik VAT i odliczaniem podatku VAT naliczonego. Również w tym przypadku warto dokonać stosownej kalkulacji.

Nie tylko co, ale też gdzie

Dochód uzyskany z zagranicznego kontraktu albo wygrana w turnieju odbywającym się w innym państwie nie oznaczają, że nie podlegają one opodatkowaniu w Polsce. Osoby mieszkające w Polsce podlegają opodatkowaniu polskim podatkiem dochodowym od osób fizycznych niezależnie od miejsca osiągnięcia dochodu. Często będzie tak także wówczas, gdy w innym państwie pobrano podatek dochodowy od dochodu sportowca. Nie musi to zawsze oznaczać podwójnego opodatkowania. O tym, czy ciężaru dwukrotnej zapłaty podatku można uniknąć, decydują zawarte przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Kontrakt sportowy

Na prowadzenie działalności gospodarczej decyduje się coraz więcej sportowców, zarówno w sportach indywidualnych (np. lekkoatleci, tenisiści), jak i w sportach zespołowych (m.in. żużel, piłka nożna, piłka siatkowa, koszykówka, piłka ręczna). Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych jest to dopuszczalne, ale tylko wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych („ustawa o PIT”). Warunkiem rozpoznania przychodów sportowca, jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej jest wykazanie, że jego aktywność spełnia przesłanki wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, przy jednoczesnym braku cech wskazanych w art. 5b ust. 1 tej ustawy. W przypadku sportowców uprawiających sporty zespołowe, m.in. piłkarzy, siatkarzy, żużlowców, koszykarzy,  kluczowym aspektem chęci prowadzenia przez nich działalności gospodarczej jest kontrakt, który zawierają z klubem sportowym. Jego nieodpowiednie skonstruowanie może zakończyć się odmową zakwalifikowania przez organy skarbowe przychodów uzyskiwanych z tytułu kontraktu sportowego, jako pochodzących z działalności gospodarczej i utratą wynikających z tego korzyści. Należy zatem pamiętać, żeby kontrakt sportowy sporządzić w sposób zgodny z wytycznymi zawartymi w przepisach prawa oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych, korzystając przy tym z pomocy profesjonalnego doradcy.

Jedna recepta?

Nie istnieje uniwersalna odpowiedź na pytanie, jaką formę opodatkowania powinien wybrać sportowiec. W zależności od sytuacji (w tym wysokości uzyskiwanych przychodów, wysokości ponoszonych kosztów, łączenia zawodowego uprawiania sportu z innymi rodzajami działalności) w pewnych przypadkach najbardziej opłacalne może okazać się opodatkowanie wg skali podatkowej, w innych opodatkowanie sportowca podatkiem liniowym, a w jeszcze innej sytuacji wybór podatku ryczałtowego. Czasami możliwe i opłacalne będzie zarejestrowanie się jako czynny podatnik VAT, a w innych sytuacjach zwolnienie z VAT.

Najbardziej opłacalną formę opodatkowania należy wybrać po wykonaniu dokładnej kalkulacji i porównaniu obciążeń w różnych wariantach, uwzględniając wszystkie należności publicznoprawne. Ten wysiłek warto jednak podjąć, aby mieć pewność nie tylko co do opłacalności, ale i prawidłowości formy opodatkowania. W tym celu najlepiej skontaktować się z podmiotem, który może nam pomóc w dokonaniu takich kalkulacji, czyli z kancelarią prawną, doradcą podatkowym lub biurem rachunkowym.

Na końcu należy zauważyć, że organy skarbowe mogą kwestionować zarówno samą możliwość świadczenia przez sportowca usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak i wybór formy opodatkowania (w szczególności wybór stawki podatku ryczałtowego). Najlepiej zatem ryzyko takie ograniczyć poprzez wystąpienie do organów skarbowych o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, w czym również pomóc może któryś ze specjalistycznych podmiotów doradczych wskazanych powyżej.

 

W przypadku chęci skorzystania z naszego doradztwa przy wyborze formy opodatkowania zapraszamy do kontaktu z Kancelarią:

– e-mail: sekretariat@lukomski-niklewicz.pl

– tel. +48 509 428 522 lub +48 604 430 051

 

Adw. Jędrzej Niklewicz

Adw. Jan Łukomski

Podatek od dochodów z działalności esportowej

12 października, 2022 Autor e-sport 0 thoughts on “Podatek od dochodów z działalności esportowej”

Skala, ryczałt czy podatek liniowy? To są pytania, które powinien zadać sobie gracz osiągający dochody z działalności esportowej. Esportowcy mogą wybrać formę opodatkowania, która będzie dla nich najkorzystniejsza. Jednakże zarówno to, która forma opodatkowania będzie korzystna, jak i możliwa do zastosowania zależy od konkretnego przypadku.

Właściwa stawka

Teoretycznie dochody z esportu mogą podlegać opodatkowaniu 1) podatkiem dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej (12%/32%), 2) podatkiem liniowym (19%) albo 3) ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Dwie ostatnie formy wiążą się jednak z prowadzeniem działalności gospodarczej, a ta z kolei z obowiązkiem odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz podatkiem VAT. O tych obciążeniach także należy pamiętać przy kalkulacji najbardziej opłacalnej formy opodatkowania. Przed wyborem właściwej formy opodatkowania należy jednak ustalić, które z nich są dla gracza w ogóle dopuszczalne.

Nagroda czy usługa?

Dochody gracza nie mają jednorodnego charakteru. Należy przyjrzeć się wszystkim wpływom i treści zawartych umów z organizacjami esportowymi. Odrębnej kwalifikacji podlegają uzyskane przez gracza wygrane w turniejach, świadczenia wypłacane przez sponsorów, wynagrodzenia z kontraktów reklamowych czy dochód dzielony pomiędzy członków drużyny.

Jeżeli gracz zdecydował się na prowadzenie działalności gospodarczej, wówczas niektóre z przykładowo wymienionych wyżej dochodów mogą stanowić dochód z tej działalności. Pozostanie wówczas podjąć decyzję, czy działalność ta powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem liniowym w stawce 19%, czy tzw. ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Ryczałt wiąże się z możliwością wyboru jednej z niższych stawek podatku, ale ceną za jego wybór będzie brak możliwości odliczania poniesionych kosztów uzyskania przychodu. Dlatego przed podjęciem decyzji warto sprawdzić wartość ponoszonych przez podatnika kosztów. Wyższa stawka podatku wynosząca 19% może być wbrew pozorom bardziej opłacalna dla tych graczy, którzy ponoszą znaczne wydatki związane ze swoją działalnością esportową.

Duże znaczenie może mieć również struktura dochodów graca. Niektóre nagrody uzyskiwane w turniejach podlegają preferencyjnemu opodatkowaniu. Będzie ono jednak niedostępne dla osób decydujących się na prowadzenie działalność gospodarczej. Dlatego ważne jest jaką część dochodów gracza stanowią nagrody zdobyte za udział w turnieju, a jaką część stanowią inne świadczenia, w tym w szczególności wynagrodzenie otrzymywane bezpośrednio od organizacji.

Jakie ubezpieczenie zdrowotne?

Wśród licznych wypowiedzi omawiających podatkowe alternatywy, jakie mają esportowcy, nie zawsze pamięta się o innych obciążeniach. Do takich należy ubezpieczenie zdrowotne. Dla podatników osiągających dochody opodatkowane skalą podatkową składka zdrowotna wynosi 9% osiąganego dochodu i nie podlega odliczeniu od dochodu. Podatnicy opodatkowani liniowo zapłacą 4,9% od uzyskiwanego dochodu i część, wynoszącą 8.700 złotych rocznie, odliczą od dochodu. Ryczałtowcy z kolei ponoszą określoną kwotowo składkę zdrowotną, której wysokość zależy od rocznego przychodu.

Kwestia VAT

Rozważając prowadzenie działalności gospodarczej w esporcie należy rozważyć, poza problematyką podatku dochodowego i ubezpieczenia zdrowotnego, także podatek VAT. W wielu przypadkach będzie istniała możliwość skorzystania ze zwolnienia z tego podatku. Nie zawsze jest to jednak dopuszczalne. Nie zawsze też zwolnienie z VAT musi być opłacalne – podatnik ponoszący w związku ze swoją działalnością większe wydatki, może być bardziej zainteresowany rejestracją jako czynny podatnik VAT i odliczaniem podatku VAT naliczonego. Również w tym przypadku warto dokonać stosownej kalkulacji.

Nie tylko co, ale też gdzie

Dochód uzyskany z zagranicznego kontraktu albo wygrana w turnieju odbywającym się w innym państwie nie oznaczają, że nie podlegają one opodatkowaniu w Polsce. Osoby mieszkające w Polsce podlegają opodatkowaniu polskim podatkiem dochodowym od osób fizycznych niezależnie od miejsca osiągnięcia dochodu. Często będzie tak także wówczas, gdy w innym państwie pobrano podatek dochodowy od dochodu gracza. Nie musi to zawsze oznaczać podwójnego opodatkowania. O tym, czy ciężaru dwukrotnej zapłaty podatku można uniknąć, decydują zawarte przez Polskę umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jedna recepta?

Nie istnieje uniwersalna odpowiedź na pytanie, jaką formę opodatkowania powinien wybrać esportowiec. W zależności od sytuacji (w tym wysokości uzyskiwanych przychodów, wysokości ponoszonych kosztów, łączenia zawodowego uprawiania esportu z innymi rodzajami działalności) w pewnych przypadkach najbardziej opłacalne może okazać się opodatkowanie wg skali podatkowej, w innych opodatkowanie gracza podatkiem liniowym, a w jeszcze innej sytuacji wybór podatku ryczałtowego.

Najbardziej opłacalną formę opodatkowania należy wybrać po wykonaniu dokładnej kalkulacji i porównaniu obciążeń w rożnych wariantach, uwzględniając wszystkie należności publicznoprawne. Ten wysiłek warto jednak podjąć, aby mieć pewność nie tylko co do opłacalności, ale i prawidłowości formy opodatkowania. W tym celu najlepiej skontaktować się z podmiotem, który może nam pomóc w dokonaniu takich kalkulacji, czyli z kancelarią prawną, doradcą podatkowym lub biurem rachunkowym.

Na końcu należy zauważyć, że organy skarbowe mogą kwestionować zarówno samą możliwość świadczenia przez esportowca usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, jak i wybór formy opodatkowania (w szczególności wybór stawki podatku ryczałtowego). Najlepiej zatem ryzyko takie ograniczyć poprzez wystąpienie do organów skarbowych o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, w czym również pomóc może któryś ze specjalistycznych podmiotów doradczych wskazanych powyżej.

 

W przypadku chęci skorzystania z naszego doradztwa przy wyborze formy opodatkowania zapraszamy do kontaktu z Kancelarią:

– e-mail: sekretariat@lukomski-niklewicz.pl

– tel. +48 509 428 522 lub +48 604 430 051

 

Adw. Jędrzej Niklewicz

Adw. Jan Łukomski

 

fot. w nagłówku Mike StobeGetty Images

Profesjonalne uprawianie sportu i esportu w formie jednoosobowej działalności gospodarczej – aspekty prawno-podatkowe.

ULGA PODATKOWA DLA SPONSORÓW SPORTU

18 lutego, 2022 Autor sport 0 thoughts on “ULGA PODATKOWA DLA SPONSORÓW SPORTU”

Z początkiem roku 2022 rozszerzeniu uległ zakres ulg podatkowych przewidzianych dla podatników PIT i CIT. Zgodnie z nowym przepisami, tj. art. 26ha ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa o PDOF) podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą może odliczyć od podstawy obliczania podatku kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność:

 

  1. sportową,
  2. wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę,
  3. kulturalną w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

 

Analogicznie, uprawnienia przysługujące w ramach tzw. ulgi sponsoringowej przysługują również podatnikowi CIT, który zgodnie z art. 18ee ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (ustawa o CIT) może z niej skorzystać przy uzyskaniu przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Ważne jednak, aby kwota odliczenia nie przekroczyła kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z pozarolniczej działalności gospodarczej (PIT) lub kwoty dochodu z przychodów innych niż te z zysków kapitałowych (CIT).

 

Oznacza to, że oprócz zaliczenia poniesionych kosztów w 100% do kosztów uzyskania przychodu, przedsiębiorcy uzyskali możliwość dodatkowego odliczenia od podstawy opodatkowania 50% poniesionych kosztów, więc łącznie w podatku dochodowym przedsiębiorca rozliczy 150% poniesionych kosztów. Przykładowo, przedsiębiorca, który współpracuje z klubem sportowym niedziałającym dla osiągnięcia zysku w zamian za reklamę i przeznacza na jego działalność 20 tys. zł, opłacając liniowy podatek dochodowy od osób fizycznych według 19% stawki w podatku dochodowym zyskuje 3.800 zł z uwagi na zaliczenie tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów oraz dodatkowo 1.900 zł, z tytułu odliczenia od podstawy opodatkowania 50% poniesionego kosztu, tj. 10 tys. zł Łącznie przedsiębiorca obniża swój podatek o 5.700 zł.

W zakresie kosztów poniesionych na działalność sportową, ustawodawca ogranicza się do wskazania, że chodzi o koszty poniesione na finansowanie klubów sportowych niedziałających dla osiągnięcia zysku (poprzez odwołanie do art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie), stypendiów sportowych oraz imprez sportowych, niebędących jednocześnie imprezami masowymi. Co istotne, kluby niedziałające w celu osiągnięcia zysku mogą jednocześnie być klubami prowadzącymi działalność gospodarczą. W zakresie finansowania klubów sportowych (poprzez odwołanie do art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie) za koszty będą uznawane wyłącznie wydatki ponoszone na:

1) realizację programów szkolenia sportowego,

2) zakup sprzętu sportowego,

3) pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach,

4) pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego,

5) sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

– jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Należy mieć jednak na uwadze, że wskazane powyżej koszty podlegają odliczeniu, tylko jeżeli nie zostały podatnikowi wcześniej zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały wcześniej odliczone od dochodu. Jeżeli spełniono te warunki, wówczas podatnik może dokonać stosownego odliczenia w zeznaniu rocznym za rok podatkowy w którym poniesiono koszty.

 

O ile w teorii, w zakresie finansowania działalności sportowej, nowe przepisy nie wydają się nader skomplikowane, o tyle w praktyce pojawia się pytanie, czy aby na pewno wszystkie wydatki poniesione na sponsorowanie klubów sportowych podlegają odliczeniu w myśl nowowprowadzonych regulacji? Zarówno art. 26ha ustawy o PDOF, jak i art. 18 ustawy o CIT wskazują, że odliczeniu podlega kwota stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów. Natomiast zgodnie z zarówno art. 23 ust. 1 pkt. 11) ustawy o PDOF, jak i art. 16 ust. 1 pkt. 14) ustawy o CIT, co do zasady nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn. Tym samym, wydaje się, że finansowanie sportu, które objęte jest dodatkową pięćdziesięcioprocentową ulgą podatkową powinno odbywać się w ramach świadczenia wzajemnego, a więc takiego, w którym każda ze stron wykonuje świadczenie na rzecz drugiej strony.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 19 kwietnia 2004 r., sygn. akt.: VI ACa 709/03 „umowa sponsoringu jako umowa nienazwana przewiduje m.in. zobowiązanie się sponsora do finansowania lub współfinansowania działalności zamierzonej lub realizowanej już przez sponsorowanego, natomiast sponsorowany zobowiązuje się do poinformowania opinii publicznej o finansowaniu lub współfinansowaniu wyżej wymienionej działalności przez sponsora poprzez popularyzowanie oznaczenia indywidualizującego sponsora w obrocie w trakcie tego przedsięwzięcia.”.

Przykładem świadczeń z takiej umowy będzie np. sytuacja, gdy przedsiębiorca sponsoruje klub piłkarski w zamian za umieszczenie jego logo na koszulkach zawodników lub na bandach reklamowych. O wzajemności świadczenia nie będzie zatem mowy w sytuacji, gdy relacja pomiędzy przedsiębiorcą a klubem ograniczy się tylko do darowania pieniędzy przez tego pierwszego, na rzecz drugiego.

 

Przyjmując zatem powyższe ustalenia, należy stwierdzić, że ulga sponsoringowa nie znajdzie zastosowania w przypadku sponsoringu polegającego na wykonaniu przez przedsiębiorcę jednostronnego świadczenia (darowizny) na rzecz klubu sportowego, albowiem brak w takim przypadku stosunku wzajemności. Co innego, gdy w zamian za sponsoring klub świadczy określone usługi na rzecz przedsiębiorcy. Wówczas możliwe będzie skorzystanie z ulgi sponsoringowej, oczywiście pod warunkiem, że świadczenie wykonano na podstawie umowy zawartej z klubem sportowym niedziałającym dla osiągniecia zysku, a także, że środki finansowe zostają przekazane na ściśle określone cele.

Bardzo ważne jest zatem, żeby sporządzić umowę sponsorską precyzyjnie określającą cel wydatków, które mogą być finansowane ze środków przekazanych przez sponsora, a także – w interesie sponsora – aby określić mechanizm kontrolowania przez sponsora wydatkowania przekazanych przez niego środków (ich transparentności). W innym wypadku możliwość skorzystania z ulgi może być przez urząd skarbowy kwestionowana.

 

Autor: adw. Jan Łukomski, apl. adw. Konrad Stężycki

PRAWNE ASPEKTY OCHRONY INTERESÓW KLUBU SPORTOWEGO W UMOWIE SPONSORSKIEJ, CZĘŚĆ II

Rola agentów esportowych w walce o prawa zawodnika

10 grudnia, 2020 Autor e-sport 0 thoughts on “Rola agentów esportowych w walce o prawa zawodnika”

Tegoroczne, wciąż zresztą trwające, zimowe okno transferowe w League of Legends po raz kolejny pobiło wszelkie rekordy. Zgodnie z doniesieniami medialnymi, transfer chorwackiego zawodnika, Luka „Perkza” Perkovićia, kosztował amerykańską organizację Cloud9 prawie 5 milionów dolarów. Jest to kolejny sygnał, że kontrakty profesjonalnych esportowców zaczynają dorównywać liczbowo kontraktom ze sportów tradycyjnych. (więcej…)

Zacierające się granice świata sportu i esportu, czyli jak kolarze i rajdowcy radzą sobie w czasach epidemii

19 maja, 2020 Autor e-sport, sport 0 thoughts on “Zacierające się granice świata sportu i esportu, czyli jak kolarze i rajdowcy radzą sobie w czasach epidemii”

Temat utworzenia Polskiego Związku Sportowego dla esportu był niejednokrotnie poruszany na łamach naszego kancelaryjnego bloga. Wskazywaliśmy na potencjalne konsekwencje stworzenia takiego podmiotu, pisaliśmy także o esportowej ekspansji PZPN i międzynarodowych pomysłach na organizację takich związków.

Tymczasem, środowiskiem esportu zaczynają interesować się kolejne podmioty kojarzone dotychczas ze światem sportów tradycyjnych – wraz z wprowadzeniem w Polsce stanu epidemii kolejni przedstawiciele sportów tradycyjnych zaczynają bowiem interesować się możliwością przeniesienia rywalizacji do rzeczywistości wirtualnej. (więcej…)

ŚWIADCZENIA, ULGI I ZWOLNIENIA DLA KLUBÓW SPORTOWYCH, SPORTOWCÓW I TRENERÓW ZAWARTE W TZW. “TARCZY ANTYKRYZYSOWEJ” I „TARCZY FINANSOWEJ”

30 kwietnia, 2020 Autor sport 0 thoughts on “ŚWIADCZENIA, ULGI I ZWOLNIENIA DLA KLUBÓW SPORTOWYCH, SPORTOWCÓW I TRENERÓW ZAWARTE W TZW. “TARCZY ANTYKRYZYSOWEJ” I „TARCZY FINANSOWEJ””

Niniejsze opracowanie dotyczy świadczeń, ulg i zwolnień, z których mogą skorzystać kluby sportowe, sportowcy oraz członkowie sztabów szkoleniowych w związku z przeciwdziałaniem skutkom epidemii. Zostało ono oparte w głównej mierze o regulacje wprowadzone ustawą z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej „Ustawa”), nowelizacjami do ww. ustawy z dnia 31 marca 2020 r. oraz 16 kwietnia 2020 r., a także o przepisy zawarte w innych ustawach.

(więcej…)

Profesjonalne uprawianie sportu i esportu w formie jednoosobowej działalności gospodarczej – aspekty prawno-podatkowe.

30 lipca, 2019 Autor e-sport 0 thoughts on “Profesjonalne uprawianie sportu i esportu w formie jednoosobowej działalności gospodarczej – aspekty prawno-podatkowe.”

Niedawno minęła czwarta rocznica od podjęcia przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwały, która zrewolucjonizowała polski sport. 22 czerwca 2015 roku NSA (sygn. akt II FPS 1/15) stwierdził, że „przychody sportowców mogą być zaliczone do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art.10 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), jeżeli działalność sportowca spełnia kryteria określone w art.5a pkt 6 tej ustawy i nie spełnia kryteriów z art.5b ust.1 tej ustawy.”. Dla wielu powyższa uchwała była równoznaczna z otwartym przyzwoleniem na rozliczanie przychodów uzyskiwanych przez sportowców jako przychodów z działalności gospodarczej.

PRAWNA OCHRONA WIZERUNKU SPORTOWCA

5 lipca, 2019 Autor Prawa własności intelektualnej 0 thoughts on “PRAWNA OCHRONA WIZERUNKU SPORTOWCA”

Każdy człowiek ma swój własny wizerunek, ale nie każdy ma możliwość zarabiania na nim. Do takich osób należą gwiazdy show-biznesu, a także najbardziej utalentowani sportowcy, zarówno w sportach indywidualnych, jak i zespołowych. Jeśli popularność zdobyta przez sportowca na boiskach, parkietach i bieżniach budzi zainteresowanie kibiców i sponsorów, to istnieje realna szansa na zawarcie przez niego korzystnego kontraktu sponsorskiego lub zwiększenie wartości kontraktu zawodniczego zawieranego z klubem. Odpowiednie skonstruowanie takich umów – w celu zabezpieczeniem praw sportowca w relacjach z jego kontrahentem – stanowi poważne wyzwanie. Jednakże sportowcy powinni w równym stopniu zwracać uwagę na to, czy ktoś jeszcze nie zarabia na zdobytej przez nich sławie w sposób bezumowny, sprzedając swoje towary lub usługi z wykorzystaniem ich wizerunku, lecz bez ich wiedzy. Czy takie działania zawsze będą bezprawne? Jakie środki ochrony prawnej przysługują w takich sytuacjach?

Siedziba kancelarii

ul. Swojska 21a
60-592 Poznań
tel: +48 604 430 051
+48 509 428 522

Wszelkie prawa zastrzeżone

© 2019 Łukomski Niklewicz Adwokacka Spółka Partnerska
Polityka prywatności